جلوی پام هیچ ردپایی نیست.

بهرام یه شعر خوب داره که میگه: منو میبینی؟ جلوی پام هیچ رد پایی نیست!

بعضی وقتا به بچه هایی که دارن باهام کار میکنن نگاه میکنم و به حالشون غبطه میخورم. لااقل برای اونا یه حسین مداحی هست بره جلو راها رو باز کنه امتحان کنه که برن دنبالش احتمال شکستشون کمتر شه.

برای من کی بود؟ از روزی که یادم میاد با آزمون و خطا اومدم جلو و همچنان با آزمون و خطا دارم پیش میرم. خیلی سعی کردم یکیو پیدا کنم که با تجربه باشه بتونه راهو نشونم بده. ولی نبوده. هیچکی حاضر نیست چیزی که میدونه رو همینجوری در اختیار بقیه بذاره.

من این روزا خیلی خسته شدم. از اینکه همش باید با آزمون و خطا پیش برم. سایه ۲۴ سالگی داره میفته رو زندگیم. این یعنی دارم به سن ۲۵ سالگی نزدیک میشم و اون چیزی که میخواستم نشدم.

این باعث دلگیریم میشه. بحران بدی پیش رومه.